Wie een bankrekening opent en een (crypto)creditcard wil, of dat nu bij een crypto bank of bij een gewone bank is, heeft waarschijnlijk wel eens te maken gehad met Customer Due Diligence (CDD) en Know Your Customer (KYC). Het zijn gangbare begrippen in de bankwereld en bij andere financiële instellingen, maar wat houdt het nu eigenlijk in?
Wat betekent ‘KYC’?
‘Know Your Customer’ wordt ook wel eens ‘Customer Due Diligence’ genoemd. Het betekent letterlijk ‘gepaste zorgvuldigheid’. ‘Know Your Customer’ betekent letterlijk ‘Ken uw klant’. Dat is precies het principe van deze begrippen: dat banken en financiële instellingen moeten weten wie hun cliënten precies zijn, wie de eigenaren zijn en of deze cliënten op welke manier dan ook een risico kunnen vormen.
Deze begrippen betekenen dat van banken en andere instellingen wordt verwacht dat zij inzicht hebben in hun klanten en dat zij informatie over de identiteit van iedere klant vragen, verzamelen, verifiëren en vastleggen.
Know Your Customer is onderdeel van een integere beleidsvoering. Organisaties en bedrijven moeten precies weten met wie ze zaken doen. Op die manier moet voorkomen worden dat legale instanties onbewust meewerken aan frauduleuze en criminele praktijken. Het is dus bescherming voor zowel de instelling als de cliënt.
Waarom is ‘Know Your Customer’ zo belangrijk?
Een Know Your Customer-onderzoek is zo belangrijk omdat banken en andere financiële instellingen anders slachtoffer kunnen worden van de illegale praktijken van criminelen en fraudeurs. De reden waarom het ooit is ingevoerd, vloeit voort uit grote witwaspraktijken.
Financiële ondernemingen zijn verplicht een deugdelijk Customer Due Diligence-beleid te hebben. Zij zijn als geen ander verplicht de wet- en regelgeving na te leven. Consumenten, bedrijven en overheden moeten blind kunnen vertrouwen op bijvoorbeeld een bank. Als de beleidsvoering niet integer blijkt, kan dat veel schade opleveren. Vandaar dus de verplichting.
Banken en verzekeraars moeten voorkomen dat hun diensten worden misbruikt voor misdadige acties. Witwassen werd al even genoemd, maar dat is niet het enige waar KYC tegen moet beschermen. Ook fraude en het financieren van terroristische activiteiten worden verhinderd door een goed beleid. Daarom heet het ‘Ken Uw Klant’: weet waar hij of zij zich mee bezighoudt en weet of de wet- en regelgeving wel wordt nageleefd.
Met Know Your Customer bestrijdt de bank integriteitsrisico's en wordt voorkomen dat er relaties worden aangegaan met personen die het vertrouwen in de organisatie kunnen beschadigen.
Wat vraagt de bank?
De bank of financiële instelling kan naar een paar zaken informeren bij hun klanten. Zo kan er bijvoorbeeld gevraagd worden naar de achtergrond van de klant: wat voor ondernemingen heeft hij of zij gehad? Welke zakelijke activiteiten ontplooit hij of zij en waarom neemt de klant juist deze producten af? Het zijn typische voorbeelden van een Know Your Customer-onderzoek. Het kan zijn dat een financiële instelling wat dieper gelegen vragen beantwoord wil zien. Denk bijvoorbeeld aan de herkomst van het vermogen. Kortom: is het geld wel eerlijk verdiend?
Aan de hand van de antwoorden op deze vragen maakt de instelling een schatting van de risico’s die een bepaalde relatie met zich mee zouden kunnen brengen.
Volgens de wet
Om bescherming te bieden, verlangen nationale en internationale wet- en regelgeving steeds meer van banken als het gaat om Know Your Customer en Customer Due Diligence. De toezichthouder in Nederland (De Nederlandsche Bank) heeft dit een wezenlijk onderdeel van haar toezicht gemaakt.
Daarom zien veel banken het als een belangrijk onderdeel van hun klantenacceptatiebeleid. Zonder het verschaffen van de benodigde identificatie en andere belangrijke informatie is het bijna onmogelijk een bankrekening aan te vragen. De integriteit en reputatie zijn belangrijk voor zowel de klant als de bank.
Een voorbeeld
Een voorbeeld van wanneer KYC om de hoek komt kijken: een klant van een bank wil 100.000 euro overschrijven naar een buitenlands bedrijf dat zetelt in Nicaragua. Dat is ten eerste een enorm bedrijf en ten tweede een land ver weg. De kans dat het hier om fraude gaat, is groot. Daarom wil de bank eerst de klant identificeren en de transactie onderzoeken.
De vragen die hier gesteld worden zijn ‘Waarvoor dient deze transactie’, ‘Wie is de klant precies’ en ‘Wie is de begunstigde’? Zo zal de bank checken wie de bedrijfsleider is in Nicaragua. Er zijn redenen genoeg om een onderzoek in te stellen, want Nicaragua is een land met veel tekortkomingen als het gaat om het bestrijden van witwasfraude. Weet met wie je zaken doet!
Geef een reactie